Op safari in Mikumi

Het weekend na onze eerste werkweek was aangebroken en wij hadden met zijn 4en 1 ding boven aan het lijstje staan: op safari. Want bij Afrika hoort safari natuurlijk. Via de co assistentes hadden we het nummer van een man gekregen voor op safari in Mikumi. Mikumi is het dichtsbijzinde national park. Zaterdagochtend vertrokken we vanaf huis richting Mororgoro. Om gebruik te maken van het openbaar vervoer wacht je hier op de Noa (grote persoonsauto met een extra bank). Zodra er 1 voorbij komt, steek je je hand op en stopt hij hopelijk. Helaas hadden wij pech en waren er al meerdere gepasseerd. Voor ons huis staan altijd pikipikis(motoren waar je met meerdere op kunt) deze mannen hielpen ons met het aan houden van de Noas. Ze hadden nog voorgesteld om ons naar het dorp ervoor te brengen, Madizini maar dan moesten we een stukje terug, zouden we mega vies worden en moesten we extra betalen. Na een dik half uur wachten zat er niks anders op dan toch eerst met de Noa naar Madizini te gaan. De mannen van de pikipiki hielden de Noa tegen. Deze zat alleen vol. Er werd wat gesproken in het Swahili en voor we het wisten stapten een paar mensen uit en konden wij zitten. Er werd wat geschreeuwd door 1 man. Op een gegeven moment zaten er paar mensen achter op de pikipikis. Het leek erop alsof er mensen werden uitgestuurd voor ons maar waar je geen invloed op hebt door de taalbarriere. Na 2 uur hobbelen in de Noa kwamen we aan in Morogoro en werden we opgehaald door een taxi. Eerst daar nog geld pinnen, betalen en vies lunchen (te vette patat) en een busje richting Mikumi. Het was ongeveer een rit van anderhalf uur. Onderweg stond er veel politie voor snelheidscontroles. De weg was gelukkig volledig geasfalteerd. Her en der stonden groepen Masai langs de weg om spullen te verkopen. Na een rit van anderhalf uur reden we het Nationale Park in. Bij de poort moesten we ons eerst inschrijven. Door wat problemen met de betaling hebben we hier helaas veel tijd verloren maar de bavianen en antilope kwamen ons al snel tegemoet wat veel goed maakte. We kregen de optie om voor 10 dollar per persoon meer een hotel te nemen, maar een tent was meer bucketlist waardig. De tent moesten we zelf opzetten. Ergens midden op het park met een stenen tafel met boomstammen als stoelen, een plek om vuur te maken en een laag toiletgebouwtje. Voor de rest stonden er wat bosjes om heen en daar moesten we het mee doen. Dat was het. Aan het eind van de middag gingen we nog even snel naar de hippopool waar de beesten op dezelfde manier te zien zijn als in de dierentuin in Emmen. Je zag ze nog net boven het water uit steken. Alleen dan zonder glas met alleen een laag hekje voor je. De olifanten kwamen om te drinken en konden we bewonderen van een afstandje met een ondergaande zon op de achtergrond. De olifanten verlieten vervolgens de hippopool en wij gingen er achteraan. Vervolgens stopte we met de auto vlaknaast ze. De olifanten waren nu wel ineens heel erg dichtbij. Op het moment dat ik dat dacht staken ze de weg over, voor de auto langs waarop de chauffeur riep 'be quiet'  anders kunnen ze blijkbaar boos worden. Nu besefte ik mij pas hoe gigantisch deze dieren zijn. Ik zat voor in de auto en besefte me dat ze zich niet moeten omdraaien. De adrenaline gierde door mijn lichaam en was ik stiekem best opgelucht dat ze waren overgestoken. Vervolgens hebben we de laatste spullen bij de tent neergelegd en was het ondertussen al donker. In het donker gingen we hobbelend met de auto richting het restaurant. Naast het restaurant stonden lodges en waren groepen mensen aanwezig. De gezelligheid was er en stiekem had ik best spijt dat we hier niet slapen. Maar goed, kamperen moet je gewoon meemaken. We spraken met wat mensen en dronken wat biertjes. Daarna moesten we toch echt terug naar het kamp. We kregen te horen dat we niet alleen naar het wcgebouwtje mochten lopen en dit onder begeleiding moesten doen. Ik heb geen wapen gezien dus al liep de gids mee, had die leeuw mij niet alsnog gepakt? We zijn nog een tijdje op de picknickplek blijven tot dat 1 van de andere meiden last kreeg van jeuk en blijkbaar bovenop mierennest zat. Dit was het moment om dan echt die tent in te gaan. De rest had bedacht om met zn 4en in de tent te gaan slapen (ipv 2 per tent) want dat was wel gezellig. Met wat matjes hadden we een matras gemaakt met ieder een eigen slaapzaak en dan was de tent ook vol. Met zn 4en in een 2a 3 persoontent is namelijk erg knus.  Elk geluid die je buiten hoort, klinkt spannend en continu als iemand omdraait merk je dat. Je kunt je wel voorstellen dat ik elk uur van de klok heb gezien. Met mijn muziek in mijn oren heb ik geprobeerd mezelf niet bang te maken. Om het uur hoorde ik de guide en de chauffeur uit de tent gaan om weer hout op het vuur te maken. Blijkbaar komen er dan niet zoveel dieren in de buurt. Na een tijdje dacht ik een eng dier te horen, dit bleek het gesnurk van de guide of chauffeur te zijn. Viel gelukkig weer mee. We zouden rond half 7 op zoek gaan naar leeuwen want sochtends zijn ze vaak het meest actief. Voor dat het 6 uur was, werden we alleen wakker door het gebrul van een leeuw. Dat geluid is zo overweldigend en best beangstigend. Ik hoorde dat de guide en de chauffeur al wakker waren en besloten maar even mijn hoofd uit de tent te steken. De chauffeur bevestigde dat het gebrul van een leeuw was, waarschijnlijk dichtbij en het duidelijke advies 'be quiet' 'stay there'. Daar zaten we dan, 3 meisjes(1 sliep gewoon door) vlaknaast elkaar te wachten op een teken dat de 'kust veilig' is? Met de armen om onze knieën, dicht tegen elkaar gekropen hoorde we ondertussen dat de auto werd gestart met het licht op het kamp gericht. Wij dacht verrek. Zit je dan in een tentje terwijl die mannen in de auto gaan zitten. Maar blijkbaar was dit ook bedoeld om de dieren af te schrikken en kregen we groen licht om de tent te verlaten en de auto in te gaan. Op zoek naar waar het gebrul vandaan kwam terwijl de zon op kwam. De leeuwen bleek zich niet gemakkelijk te laten zien maar de giraffen staken wel de weg over, gnoes passeerden de auto en antilope waren in zicht. We hebben ons snel even opgefrist en zijn weer verder gaan zoeken naar de leeuwen. Na 10 minuten rijden hadden we eindelijk leeuwinnen gespot. Vlakbij het meer met uitzicht op krokodillen en de nijlpaarden.  Vervolgens zijn we gaan ontbijt bij de lodges. Gebakken ei, dat is ongeveer het enige wat ze hier ook kennen of een broodje met mierzoete jam. Na het ontbijt gingen we op zoek naar de luipaard. Een dier wat niet makkelijk te vinden is omdat hij vaak snachts actief is. We hadden de opdracht om goed alle bomen te bekijken aangezien hij hier vaak ligt overdag. Na nog geen 5 minuten rijden stonden er meerdere auto's stil. 1 Iemand uit de auto voor ons wist ons te vertellen dat de luipaard lag verscholen in de bosjes. Het was lastig te zien maar hij lag er echt. Wat een mooi beest. Na 10 minuten proberen het beest op de foto te zetten, besloot hij zich te verplaatsen, de weg over te steken en de boom in te klimmen. Dit was een moment waar we wel echt heel veel geluk mee hebben gehad. Vervolgens hebben we nog uren over het park gereden met wisselende natuur, veel dieren zoals zebras, een leeuwin die aan het wachten was tot aanvallen op een groep wildebeast, een slapende leeuwin, zebras, giraffe en wrattenzwijnen(Pumba). Wrattenzwijnen klinkt heel vies maar deze zijn zo leuk. Helemaal als je de naam Pumba er bij onthoudt. We hebben ons laten vertellen dat dit helemaal domme dieren zijn met een slecht korte termijn geheugen. Als ze iets gaan doen dan gaat het staartje omhoog maar ze vergeten dit vaak, stoppen dan en het staartje gaat weer omlaag. Het verhaal gaat zelfs dat ze bij zebras staan om hun 'hersens te gebruiken'. Of het verhaal waar is weer ik niet maar het lijkt wel. Ze rennen met staart omhoog, stoppen (staart omlaag) in het midden, kijken om zich heen en blijven staan. Dit herhaalt zich continu. Ongestructureerd. Na de lunch zijn we nog even bij de baobab boom gaan kijken om rond 3 uur het park te verlaten. Het klinkt verwend maar op een gegeven moment had ik het ook wel gezien. Continu in de auto zitten. Wetende dat we ook nog lang in de auto terug moesten. De chauffeur hebben we wat extra betaald om ons ook meteen naar huis te rijden. Met een korte stop voor boodschappen konden we doorrijden naar huis. Een weekend waarin we veel hebben gezien. Voor de volgende safari staat alleen de leeuw (met de mooie manen) en de neushoorn nog hoog op het verlanglijstje.